Elfstedenzwemtocht 2023 - ik doe mee!

Adrienne Plaisier

(For English, scroll down)

Ik doe mee aan de Elfstedentriathlon van Maarten van der Weijden om geld in te zamelen voor kankeronderzoek, door 11x2km in een 3-tal dagen te zwemmen. Waarom? Zie de Blogs verder op deze pagina. Hoe komt iemand tot zoiets? En hoe bereid je je daarop voor? Ook dat is een verhaal op zich.

Het is allemaal begonnen in 2018 (wij woonden nog in Singapore): Maarten ging het wagen om de Elfstedentocht te zwemmen. 200 km, door de sloten en over de meren van Friesland, de iconische schaatswedstrijd achterna. Ik herinner me de laatste edities nog goed: vroeg opstaan om naar de start te kijken, de gesprekken op school, het naar huis racen om de finish te zien… wat een idee om dat te zwemmen! En er mochten nog mensen mee doen ook! Wat had ik dat graag gedaan.

In 2019 lukte het Maarten om het te halen, en ik dacht dat ik nooit nog eens kans zou krijgen.  Tijd verstreek, wij verhuisden terug naar België, en had ik van Esther Maarten’s boek “Beter” gekregen, over zijn strijd tegen kanker en het winnen van de 10km open water op de Olympische Spelen. Zwaar onder de indruk ben ik Maarten gaan volgen.  En toen, ergens mid 2022… kreeg ik het bericht dat hij de Elfstedentocht wilde gaan doen in triathlon versie. En hij weer meezwemmers zocht. Met Bert, mijn man gecheckt, en me die avond nog ingeschreven - ik denk dat ik tweede was of zo.

DE EVIDENTE VOORBEREIDING – HET ZWEMMEN

Deze inschrijving was niet noodzakelijk een logische stap. Ik had al lang last van mijn onderrug tijdens het zwemmen, en ik kon steeds minder ver. Samen met coach en kinesist de pijn zo goed mogelijk onder controle proberen te houden: ik moest nog de Bosphorus over en naar het EK voor Masters voor een 3km OW en 800m in het zwembad. Ik was bang dat ik op een bepaald moment helemaal geen lange afstand meer zou kunnen zwemmen. Dus uiteindelijk heb ik niemand over mijn inschrijving verteld om eventueel te kunnen afzeggen mocht het echt niet lukken.

Na verschillende omzwervingen van de ene naar de andere specialist, met minimaal zwemmen in de periode september tot november, had ik met hulp van de huisarts de juiste combo gevonden van kinesist, medicatie en fysisch geneesheer. Samen met kinesist en met medeweten van coach de geleidelijke opbouw begonnen. In december voor het eerst weer een 2km in 1 keer gezwommen: een overwinning! Mijn ochtendoefening aangepast, 3x per week versterkende rug & biloefeningen en gradueel meer en meer per week gaan zwemmen, maar goed luisterend naar mijn lichaam. Conditie was niet denderend meer, maar dat zou wel terug komen. Wat een geweldig gevoel toen ik mid januari 10km in 1 week deed! De weg was nog lang, maar het vertrouwen dat ik naar die 11x 2km kon, kwam langzaam terug. Rond die tijd ben ik dan ook begonnen met het inlichten van mensen en de blogs beginnen schrijven.

Nu zijn we bijna 6 maanden verder en ben ik aan de laatste stevige trainingen bezig. Dit weekend moest ik voorzwemmen: 3x 2 km, voor elke 2km kreeg je een uur de tijd. Heb het uiteindelijk gehaald met een gemiddelde van minder dan 35 min, zonder rugproblemen. De rest van het weekend nog een paar keer in open water gaan zwemmen en zo 15.5km in minder dan 48 uur gezwommen – wat een andere situatie! Volgend weekend 18km in minder dan 48u en dan rustiger aandoen om op 18 juni er helemaal klaar voor te zijn.

DE ANDERE VOORBEREIDINGEN

De route die Maarten zal zwemmen,0 volgt de Elfstedentocht: Leeuwarden naar Sneek (22km), naar Ijlst (4km), naar Sloten (14km), Stavoren (26km), Hindelopen (11km), Workum (9km), Bolsward (13km), Harlingen (17km), Franeker (13km), Dokkum (45km), eindigend in Leeuwarden na 25km. Hij vertrekt op zondag 18 juni vroeg (wij rond 13u) en komt rond de middag aan op woensdag de 21e. Maarten bepaalt het tempo, wij zwemmen hem na (behalve in Sneek). Hoe regel je dan de logistiek?

  • De verplaatsingen: ik mag van de organisatie een buddy aanstellen – dat is Bert. Hij zal mij brengen naar de start en oppikken van de finish van elke etappe. Houdt in dat ook hij die 3 dagen (en nachten) actief zal meedoen. Wanneer met auto en wanneer met fiets moeten we nog uitdokteren.
  • Overnachten: Toen mijn ouders hoorden dat ik ging meezwemmen, boden ze gelijk aan om me te helpen. De caravan was een flexibele oplossing, want er zou te weinig tijd zijn om elke keer naar 1 vaste plaats te gaan om te eten en te slapen. Na weken denken, en een paar dagen in Friesland met de originele Elfstedenroute & vaarkaart bij de hand, zijn er 3 slaapplaatsen gekozen: Stavoren, xx en Leeuwarden. Pa en Ma zullen, terwijl ik zwem en Bert mij brengt en haalt, de caravan verplaatsen. Ook zij zullen dus de 3 dagen voltijds in de weer zijn.
  • Eten: mijn entourage en ik kennen mezelf – naarmate ik vermoeider word, hoe minder ik wil eten. Dus Mam zal klaar staan met alles wat ik het liefste heb: van de boterham met pindakaas, havermoutpap en krentebol met kaas, naar spinaziepie en gewoon een lekker kom soep. Dat lijstje moet ik nog maken. En Bert zal bijhebben wat ik onderweg wil hebben.
  • Warm blijven: ik heb met mijn coach afgesproken dat ik met pak zwem om te zorgen dat ik warm blijf en mijn rug niet verstijfd. Maar dat pak moet uit en aan tussen de etappes door – hoe krijgen we het op tijd droog? Dus na wat experimenteren zal het met handdoeken afgedept worden en dan met een droger doorgeblazen. Ook heeft Mam verschillende jasjes gemaakt waar warmwaterkruiken en gelpacks in kunnen – precies op de plekken waar ik die warmte nodig heb.
  • Slapen: tsja, dat zal moeten wanneer er tijd is. Het goede is dat Maarten zelf ook rust nodig heeft om die 7 dagen door te komen. En tussen sommige etappes zitten flink wat kilometers, dus het moment voor mij (en mijn supportploeg) om te rusten.

Er moet dus nog werk aan de winkel voor de 18e juni!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

I am joining the Elfstedentraithlon van Maarten van der Weijden to collect money for cancer research by swimming 11x2km in about 3 days. Why? See the Blogs further on this page. How do you end up subscribing to something like this? And how do you prepare for it? That is a story in itself.

It all started in 2018 – we were still living in Singapore: Maarten was going to try to swim the “Elfstedentocht”, literally translated the Elevencitiestour, an iconic iceskating race. 200km through the canals and over the lakes of Friesland, one of the northern provinces of the Netherlands. I remember vividly the last times it was held: getting up early to see the start on TV, the excited talks at school, racing back home to see the finish… what an idea to swim that! And other people were allowed to join parts8 I would have loved to take part.

In 2019, Maarten succeeded making it, and I thought that I would never get the chance to join. Time passed, we moved back to Belgium and I received Maarten’s book “Beter” (Better) from Esther, my best friend, about his fight against cancer and winning the Olympics 10km Open Water. Seriously impressed, I started following Maarten on social media. Then, somewhere mid 2022…I received a message that he would go for 3x 200m this time, in triathlon style: swimming, biking and running / walking. And he was looking for swimmers to join him in each city he would come through. I checked with Bert, my husband, and that same evening I signed up – I think I was 2nd or something in doing so.

THE OBVIOUS PREPARATION – THE SWIMMING

The registration was not a logical step. I was having lower back pain during swimming for quite some time already, and I could do less and less distance. Together with my coach and fysio, we worked to keep the pain to a minimum: I was at that time still supposed to cross the Bosphorus and join the EC for Masters on the 3km open water swim and 800m in the pool. I was afraid I would have to stop swimming long distances in the near future. So I ended up not telling anybody about the sign up, so I could still cancel if it did not work out.

After meeting up with several specialists, with minimal swimming during the period of September to November, I found the right combination of doctor, medication and fysio, with help of my GP. Together with my fysio and coach, we started the gradual build-up. My morning exercises were adjusted, I do 3x per week specific back and butt strengthening exercises, and slowly but surely swam more and more each week – but still closely listening to my body all the way. My fitness level was not great anymore, but that would come back for sure. What a great feeling when I swam 10km in one week in January! The road was still long, but the confidence that I could make that 11x2km eventually, cqme back slowly. Around that same time, I started informing people about my intention and writing the blogs on the website.

Now, almost 6 months down the road, I am doing my last heavy trainings. This weekend I had to show my swimming skills: 3 x 2km, for each 2 km we got 1 hour to complete. I ultimately made it in less than 35 min on average, without back issues. The rest of the long weekend I swam a few times in open water and ended up doing 15.5km in less than 48 hours – what a difference! Next weekend 18km in less than 48 hours and then 2 calmer weeks so I am totally ready to start on the 18th June.

THE OTHER PREPARATIONS

The route Maarten will swim will follow the route of the Elevencitiestour: Leeuwarden to Sneek (22km), to Ijlst (4km), to Sloten (14km), Stavoren (26km), Hindelopen (11km), Workum (9km), Bolsward (13km), Harlingen (17km), Franeker (13km), Dokkum (45km), finishing in Leeuwarden after 25km. He starts early morning Sunday 18th June ( we around 13h), and is supposed to finish the swim around 1pm on Wednesday 21st. So he sets the pace, we swim behind him (except in Sneek). How do you organize the logistics?

  • Getting from one place to the next: I am allowed to appoint 1 buddy – that will be Bert. He will be bringing me to each start and pick me up from each finish. Means Bert will be active the 3 days and nights. When we will go by car, and when by bike we still need to figure out.
  • Sleeping: When my parents heard that I would be joining, they immediately offered to help. The caravan is the flexible solution: staying at one place only would not work with the time available and the distances to be covered. After several weeks of thinking and a few days in Friesland itself, using the original Elfcitiestour and a sailing map at hand, 3 campsites have been booked: in Stavoren, Witmarsum and Leeuwarden. While I am swimming and Bert is helping me get back & fro, my parents will be moving the caravan. So also they will be actively supporting me during the 3 days.µ
  • The food: my entourage and me know myself – as I get more tired, I feel less and less like eating. So Mom will be ready with everything I like most: from the peanut butter sandwich to oatmeal porridge to cheese, spinach pie or a good, warm hearty soup. That list I still need to make. And it will be Bert who has it with him if I cannot go back to the caravan.
  • Staying warm: I promised my coach I would swim in suit, to stay warm and not get back cramps. But I need to get out of and into that suit between the different stages – so how do we get it dry in time? After some experimenting, we will go with drying it bay hand first using towels and then blowdrying it. On top, Mom made several jackets that can carry warmwaterbottles and gel packs – exactly heating the places where I need it.
  • Sleeping: hmm, that will just have to happen when there is time. The good news is that Maarten will be resting too to be able to finish the week. And between some cities there are quite some kilometers, giving time to rest for both myself and my support team.

So you see there is quite some work to do before the 18th June!

 

 

Opgehaald

5.886
133% bereikt van mijn streefbedrag € 4.400
81 donaties

Bekijk alle

Reden 3 / Reason 3

29-05-2023 | 20:25 Uur
(For English, scroll down) Ik doe mee aan de Elfstedentriathlon van Maarten van der Weijden om geld in te zamelen voor kankeronderzoek, door 11x2km in een 3-tal dagen te zwemmen. Waarom? Reden #3: Esther Postuma, mijn beste vriendin, 51 jaar, leukemie, stabiel “Het was mei 1998. Ik kwam terug van een survivalweekend, ik voelde me heel ziek.” Met tranen in mijn ogen volg ik het relaas van Esther, mijn beste vriendin. “Ik werd deze keer gelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis. Het verdict kwam snel: leukemie. Ik was opgelucht: geen lymfeklierkanker, zoals onze overbuurjongen. Dat leek me het ergst. De bloedoncoloog was degene die aangaf dat ik het al veel langer moest hebben, op mijn 11e, toen ik in het ziekenhuis lag”. Ik heb Esther leren kennen als mijn buurmeisje, toen ik als 7- jarig meisje in haar dorp kwam wonen. Toen viel het al op hoe vaak ze iets aan de hand had. Toen ik uit de boom viel en 2 weken in het ziekenhuis moest liggen, was ik maar wat blij dat ik bij haar op de kamer mocht. Nu weten we waarom ze er lag. “Ze konden niet gelijk aan de chemo beginnen – daar was ik te ziek voor. Dus op streng dieet en na de zomer, nadat formeel leukemie stadium 4 was vastgesteld, de chemo opgestart. 6 kuren waren er gepland, ik heb er 4 gehaald: de afstotingsverschijnselen van mijn gal, lever en nieren hebben me doen stoppen. Ik bleek allergisch voor de basisstof. Nasleep was erg lang, en het heeft er een tijdje niet goed uitgezien.” Esther en ik hadden op dat moment nog weinig contact – tot ik een telefoontje kreeg dat ze er slecht aan toe was. Gebeld, langs gegaan … de vriendschap weer opgepakt. “Uiteindelijk ben ik toen genezen verklaard, met de waarschuwing dat er 50% kans was dat het terug zou kunnen komen rond mijn 40e of bij een belangrijke hormonale verandering zoals een zwangerschap. In 2008 waren mijn bloedwaarden ok, en mochten we het proberen. Na een miskraam was het zover: zwanger. Mijn bloedwaarden verslechterden, maar de foetus was ok. Op 8 mei 2009 kwam ons kleine wonder ter wereld: Ruth.” In de aanloop naar de bevalling ben ik gevraagd om meter te worden van Ruth, met de specifieke vraag om er ook (en vooral) te zijn als er iets zou gebeuren met Esther. Ik heb JA gezegd. “Ik heb nu officieel chronisch lymfatische leukemie. Ik had me al lang opgegeven voor test medicatie als Ruth er niet was geweest.” In 2021 is Esther 50 geworden – een echte mijlpaal. Vechtend tegen kanker: Sabien, Kathy Kanker overleefd: Hilde, Jos, Filip Belangrijkste raadgevingen: Leef elke dag. Haal eruit wat erin zit. Durf je eigen lichaam te vertrouwen en durf dokters in vraag te stellen. ------------------------------------------------------------------------------------------------------- I am joining the Elfstedentraithlon van Maarten van der Weijden to collect money for cancer research by swimming 11x2km in about 3 days. Why? Reason #3 :  Esther Postuma, 51 years, my best friend, leukemia, stable “May 1998. I came back from a survival weekend, I felt terrible.” With tears in my eyes I listen to Esther’s, my best friend, story. “This time I was immediately sent to the hospital. The verdict was out quickly: leukemia. I was relieved: it wasn’t Hodgkin like our neighbour: that must be the worst. It was the blood oncologist that indicated that I must have it much longer, already when I was 11, when I was lying in hospital.” I got to know Esther as the girl next door when I moved to her village when I was 7 years old. Already then it stood out how often there was something wrong. I remember how happy I was when I fell out of a tree and I could join her in hospital for 2 weeks! Now we now why she was there. “They could not start the chemo immediately – I was too sick for that. So I was put on a strict diet and after summer, when leukemia stadium 4 was officially diagnosed, they commenced the chemo. 6 cycles were planned, I made it to 4: the rejection symptoms of my gall bladder, liver and kidneys made me stop. I was allergic to the base ingredient. The aftermath took a long time, and for a while it did not look good.” Esther and I lost contact by then – until I receive a phone call that she was in a bad shape. I connected again, visited her … picking up the friendship again. “Finally I was declared cured – but with the watch out that I had a 50% chance to relapse around my 40th or during an important hormonal change, like a pregnancy. In 2008, my blood values were ok, and we were allowed to try. After a miscarriage, it happened: I was pregnant. My blood values started dropping, but the baby was OK. On the 8th May 2009, our little wonder got born: Ruth.” In the period leading to the birth, I was asked to become Ruth’s godmother, with the specific request to also (and especially) be there if something would happen to Esther. I said YES. “I now officially have chronic lymfatic leukemia. I would have long gone for experimental treatment if Ruth would have not been there.” Esther turned 50 in 2021 – a real milestone. Fighting against cancer: Sabien, Kathy Survived cancer: Hilde, Jos, Filip Main advices: Live every day. Get out of life what you can. Dare to trust your body and dare to question the doctors.
Lees ook: Reden 2 / Reason 2 (04/11/23 21:04 Uur) Reden 1 / Reason 1 (02/20/23 19:02 Uur)